Enkele maanden geleden heb ik een controle afspraak gemaakt bij de huisarts. Zo lang geleden ja.. Ik herinner mij dat het ergens rond 6 april is. De afspraak heeft ze toen op een afsprakenkaart gezet. Waar is dat ding dan? Ik zoek al mijn tassen door maar nergens is dat ding te bekennen. Shit. Dan maar de dokter bellen om het na te vragen. Stom dit.
Sommige ezels stoten zich 382 keer aan dezelfde steen
4 april. * Ja uh, ik weet even niet meer wanneer ik een afspraak heb staan. * Oké ik kijk het even voor je na. 7 april om 08:00 uur. Bedankt en tot dan. Best vroeg zeg.. Dan mag ik wel om half 8 de tram pakken. Ik word wakker op de bank met weer mijn lezen in en besef dat ik moet gaan douchen wil ik op tijd komen. Vervolgens besluit ik nog 30 min voor mij uit te staren en weet ik niet eens waar ik aan denk. Shit, ik moet nu echt douchen. Eenmaal onder de douche kwam ik op het idee om toch nog even te gaan scrubben en scheren.. Oh. dit is niet zo heel slim, want ik had echt maar 5 min ofzo. Snel kleed ik mij aan, ren de trap af en kijk ik op mijn telefoon. O my god, het is serieus half 8. Ja uh hoe ga ik die tram van 07:35 uur in godsnaam nog halen? Zonder make-up en natte haren spring ik op mijn fiets en ga ik de uitdaging aan. Ik zie dat hij net is weggereden en besluit om hem proberen in te halen.
Ik fiets binnendoor en probeer 4 haltes verder te fietsen. Maar dan rijd hij op 10 sec voor mijn neus weg. Fuck. Dit is echt niet grappig. De volgende tram komt pas over 7 min. Nee, dan ben ik 5 min te laat. Dan wordt ze echt boos op me. Net als vorige keer. Shit.. Toen heb ik een taxi besteld. De taxichaffeur toeterde naar een voorganger voor de deur van de dokter. De dokter keek toen uit het raam en zag mij als een of andere Paris Hilton uitstappen. Ik stap binnen en de dokter komt mij meteen tegemoet en vroeg: heb je nou serieus een taxi besteld? Ja, ik heb mij verslapen en wou niet al te laat komen. Ze moest lachen maar alleen door het ‘Paris Hilton’ moment.
Iemand anders zou niet op zo’n idee komen
Het is nu zelfs te laat om een taxi te bestellen dus denk even na en verzin een slimme oplossing. JA! Ik ga gewoon alsnog proberen die tram in te halen. In mijn hoofd speel ik de route af. Ik fiets brug op en brug af en ik sjees door een park met allemaal obstakels waardoor ik meerdere malen van mijn fiets moet stappen. Ik heb geen idee hoe laat het is en waar die tram nu is. Dan ben ik wederom 5 haltes verder waar ik de tram probeer in te halen en hij staat er al. Ik gooi mijn fiets snel bij de halte. De deuren zijn al dicht. Heel even denk ik dat ik voor lul sta. Ik druk op de knop van de deuren en hij gaat wonder boven wonder nog net open. Als het 2 seconden langer had geduurd, was ik echt de lul.
Elke dag ga ik blijkbaar graag een uitdaging aan
Eenmaal in de tram, moet ik nog 5 min hijgend bijkomen. Ik ben gearriveerd en het is 07:52 uur. Lekker dit. Ik loop vanaf de halte naar de dokter en nog steeds ben ik buiten adem. In de wachtkamer zitten 2 mannen en ik zeg goedemorgen omdat dit sociaal wenselijk is. Rustig ga ik zitten en zie dat ik 6 min voor tijd aanwezig ben. Chill. Snel doe ik even mijn eyeliner en mascara op. Om 08:04 uur komt de dokter mij halen. Mijn bloeddruk is in orde en mijn gewicht is 2 kilo minder. Hier zit een periode van 6 maanden tussen dus no problem. Ik vraag de dokter om een recept voor de echte concerta en er staat weer een nieuwe afspraak voor in oktober. Man man man. Dan stap ik de deur uit en loop richting de halte om te gaan werken. Ineens besef ik mij dat ik gewoon een tram heb ingehaald met een goedkope kutfiets met een kapotte rem.
Heel soms verbaas ik mijzelf.
Zooo geweldig weer dit stuk!
Je ziet het gewoon voor je. De herkenning is voor mij inmiddels standaard.
Met de taxi naar de dokter, hilarisch, maar tegelijkertijd bizar.
De tram ingehaald met een goedkope kutfiets met ook nog een kapotte rem. Zo cool ook eigenlijk. Alleen de onrust, stress en de rest die het oplevert, grrrr….
Lief van je. Bedankt voor je liefde elke keer weer.
You rock Mel!!!!
Thank u Moonie!