De oudste van een gezin met vier kinderen. Grote zus. Ja, dat ben ik. Ik moet het goede voorbeeld zijn. De meest verstandige. Mijn broertjes en zusje helpen als ze hulp nodig hebben. Ik ben er altijd voor wijze raad. Als mam werken was of niet thuis kwam, moest ik koken. Daarnaast was ik de zorgzame partner die altijd klaar stond…
Al heel mijn leven lang, was ik op zoek naar iets. Wat precies wist ik niet. Maar anderen wisten het wel. Jij hebt rust nodig. Rust is wat je zoekt. Dat is wat jij echt nodig hebt. Bijna nooit zei ik ‘nee’. Altijd de grote zus, de oudste dochter, de zorgzame partner. Ik zette mijn eigen doelen aan de kant. Ik ben een gever. Het zit vastgeroest in mij. Ik weet niet beter. Dat grote verantwoordelijkheidsgevoel is voor mij heel logisch en vind ik een mooie eigenschap. Dit terwijl het tegelijkertijd ook mijn ziekte is. Het vreet mij op.
Al die tijd wou ik een keer rust.. Maar ik durfde niet mijn familie in de steek te laten. Zo voelde het. Jullie grote zus is egoïstisch, ze denkt nu aan zichzelf. Nog steeds was ik die zorgzame partner en kon ik mijn eigen problemen niet oplossen, want die van die ander vond ik belangrijker. Nu ben ik voor het eerst echt alleen. Voor het eerst in 26 jaar. Ik voel mij ook alleen. Ik ben ‘s avonds bang en heb het ook vaak koud… Ik vind mijzelf weleens zielig als ik met moeite hijgend de zware boodschappen draag. Ook ervaar ik koken nu ook anders. Niemand die zegt dat het eten lekker is behalve ik zelf. Niemand die thuis op mij wacht en aan mij vraagt hoe m’n dag was.
Voor het eerst ben ik alleen. Echt alleen. Dit is wat ik altijd al zocht. Rust.
Weer goed verwoord lieverd
Alleen sneu dat je je zo alleen voelt
Je mag altijd bellen of appen maar dat alleen gevoel ken ik heel goed. Er komt een tijd dat je het heerlijk vind. Klinkt raar maar zo is het echt.
Ik ben trots op jou en ik hou voor altijd van je xxxx
Je miems
Prachtig… ?